Kral Lear

En sefil dilencinin bile

İhtiyacından fazlası bulunur çıkınında.

İhtiyacı olandan fazlasını vermezsen doğaya,

Hayvanınkinden farkı kalmaz insan hayatının da

İşte insanların sersemliğine güzel bir örnek: Çoğu kez kendi ektiğimizi biçtiğimiz halde, bahtımız kapandı mı, başımıza gelecek felaketlerin sorumluluğunu gider güneşe, aya ve yıldızlara yükleriz. Sanki zorunlu olduğumuz için kötülük yaparmışız gibi; sanki göklerin zoru ile budala, doğuşumuza egemen olan burcumuzun baskısı ile alçak, hırsız ve hain; sanki yıldızımızın etkisine boyun eğmek gerektiği için sarhoş, yalancı olur, zina ederiz. Yaptığımız bütün kötülükler kutsal bir gücün zoruyla olur. Orospu peşinde koşan bir zamparanın şehvetini bir yıldıza yüklemesi harika bir kaçamak doğrusu! Babam, annemle Ejder takımyıldızlarının kuyruğu altında birleşmiş, ben de Büyük Ayı'nın altında doğmuşum, huyum da ondan kaba saba ve şehvetli olmuş! Saçma! Ben piç olarak ana rahmine düşerken, en saf yıldız göklerde parlasaydı bile, ben neysem o olurdum yine.

Jan Kott, "tragedya dünyası ile groteskin dünyası aynı yapı üzerine kuruludur," dedikten sonra şöyle sürdürür düşüncesini: "Grotesk, tragedyanın temalarını alır ve aynı temel sorunları tartışır. Yalnızca verdiği yanıtlar değişiktir. İnsan yazgısının trajik ve grotesk yorumu üzerindeki tartışma, iki değişik felsefenin ve iki ayrı düşünce sisteminin bitmeyen çatışmasıdır.

Varını yoğunu herkese dağıtma,

Bildiğinin hepsini dökme ortaya,

Sahip olduğunun[65] tümünü kaptırma,

Bir ata sahipsen yaya yürüyüp yorulma,

Sana her söylenene inanma,

Kazandığın parayı tek zara yatırma,

İçkiyle kadına kulak asma,

Kendi evinde kal, avare olma dışarıda,[66]

Böylece bire yirmi alırsın,

Sonunda sen kazanırsın.

Talihten yana en yoksul, en aşağıda olan kimse,

Hep bir umut ile yaşar, çekinmez hiçbir şeyden.

En acıklı değişim, yüksekteyken, iyiden kötüye olanıdır,

Kötü durumdakiler içinse her değişim iyiye doğrudur.

Yaban kazları bu yana uçuyorlarsa eğer,

Kış henüz geçmemiştir.[121]

Çullar giyen babaya

Evladı kör kör bakar,

Parası bol olana

Evladı sevgiyle akar.

En sefil dilencinin bile

İhtiyacından fazlası bulunur çıkınında.

İhtiyacı olandan fazlasını vermezsen doğaya,

Hayat o kadar tatlı ki!

Her an ölüm acısıyla bin kez ölürüz de,

Göze alamayız hemen ölmeyi!

İnsan pekâlâ burada da çürüyebilir.

EDGAR

N'oldu? Yine o kara düşünceler mi?

İnsanlar, bu dünyaya gelişlerine katlandıkları gibi,

Göçüp gitmeye de katlanabilmelidirler,

Önemli olan, hazırlıklı olmaktır ölüm gelince.

Sen mutluluk veren bir ruhsun,

Oysa ben ateşten bir tekerleğe bağlıyım

Ve gözyaşlarım erimiş kurşun gibi

Akıp yakıyor benliğimi.