Андрусь Горват

Чым болей для душы, тым меней для кішэні.

У тэатры пацікавіліся, ці валодаю я беларускай мовай. У астатніх месцах — ці п’ю.

Іду па Прудку з малаком, а сабака:

— Ррррр. Гаспадар яму:

— Няможна, свае!

У мяне ажно спіна выпрасталася — так прыемна быць сваім.