Buğday tarlalarının da hiçbir anlamı yoktur benim için ayrıca. Bu da çok üzücü. Ama senin saçların altın sarısı. Beni evcilleştirdiğini bir düşün! Buğday da altın sarısı.

Buğday bana hep seni hatırlatacak ve ben buğday tarlalarında esen rüzgârın sesini de seveceğim..."

Yorulmuştu. Oturdu. Ben de yanına oturdum. Bir süre sessizlikten sonra yine konuştu:

"Buralardan görülmeyen bir çiçek sayesinde yıldızlar güzel."

"Yaşadığın yerdeki insanlar," dedi küçük prens, "bir bahçede beş bin gül yetiştiriyorlar, ama asıl aradıklarını bulamıyorlar yine de."

"Evet, Bulamıyorlar," diye yanıtladım.

"Ve aradıklarını tek bir gülde, ya da birazcık suda bulabilirler."

"Doğru," dedim.

Küçük prens ekledi:

"Ama gözler kör. Yüreğiyle bakmalı insan..."