be
Free
Беларуская народная казка

Легкі хлеб

  • Anna Makedonskayahas quoted8 years ago
    Касіў на лузе касец. Змарыўся і сеў пад кустом адпачыць. Дастаў торбачку, разьвязаў і пачаў есьці.
    Выйшаў зь лесу галодны воўк. Бачыць — касец пад кустом сядзіць і нешта есьць. Падыйшоў да яго воўк:
    — Ты што ясі, чалавеча?
    — Хлеб, — адказвае касец.
    — А ён смачны?
    — Дзіва што смачны!
    — Дай мне пакаштаваць.
    — Калі ласка!
    Адламаў касец кавалак хлеба і даў ваўку.
    Спадабаўся ваўку хлеб. Ён і кажа:
    — Хацеў бы я кожны дзень хлеб есьці, але дзе мне яго дастаць? Парай, чалавеча!
    — Добра, — кажа касец, — навучу цябе, дзе і як хлеб даставаць.
    І пачаў ён вучыць ваўка:
    — Перш-наперш трэба зямлю ўзараць...
    — Тады і хлеб будзе?
    — Не, брат, пачакай. Потым трэба зямлю забаранаваць...
    — І можна хлеб есьці? — замахаў воўк хвастом.
    — Што ты, пачакай яшчэ. Раней трэба жыта пасеяць...
    — Тады будзе хлеб? — аблізнуўся воўк.
    — Не яшчэ. Дачакайся, пакуль жыта ўзыдзе, халодную зіму перазімуе, вясной вырасьце, потым закрасуе, потым пачне наліваць зярняты, потым сьпець...
    — Ох, — уздыхнуў воўк, — вельмі ж доўга чакаць. Але цяпер-то ўжо я наемся хлеба ўволю!
    — Дзе там наясіся! — перапыняе касец. — Рана яшчэ. Спачатку сьпелае жыта трэба зжаць, потым у снапы зьвязаць, снапы ў бабкі паставіць. Вецер іх правее, сонейка прасушыць, тады вязі іх на ток...
    — І есьці хлеб буду?
    — Які нецярплівы! Спачатку трэба снапы абмалаціць, зярняты ў мяхі сабраць, мяхі ў млын завезьці, ды мукі намалоць...
    — І ўсё?
fb2epub
Drag & drop your files (not more than 5 at once)