Kto by się spodziewał, że zaręczyny Agnieszki Lockwood i lorda Monberryego zostaną zerwane? Każdy, kto choć trochę poznał hrabinę Naronę, mógł oczekiwać takiego zakończenia. Tajemnicza, intrygująca, piękna i pewna siebie kobieta, która zarazem zachowuje w kontakcie lekki dystans — to istny wabik na mężczyzn. Kobieta puka do gabinetu lekarskiego lorda Monberryego z jasnym celem: uwieść i poślubić lekarza. Intryga, którą snuje, działa niezawodnie i nie oszczędza ofiar. Z biegiem czasu czytelnik poznaje jednak głębsze psychologiczne uzasadnienie tych zuchwałych działań. Postać hrabiny Narony to pierwszy tak wyrazisty portret tzw. “nowej kobiety” w literaturze wiktoriańskiej.
William Wilkie Collins (1824–1889) — brytyjski pisarz i dramaturg, syn malarza Williama Collinsa. Jego książka «Kamień Księżycowy» jest uważana za pierwszą na świecie powieść detektywistyczną. Pisarz specjalizował się w tym gatunku, pozostawił po sobie 30 powieści (m.in. “The Woman in White”, “Armadale” i “No Name”) i ponad 60 opowiadań, które cieszyły się dużą popularnością i przyniosły autorowi sławę i bogactwo. Collins napisał także 14 dramatów i ponad 100 esejów. Przyjaźnił się z Karolem Dickensem. Alfred Hitchcock wymieniał powieści Collinsa wśród tekstów, które były inspiracją dla jego twórczości filmowej.
