Natalie Huigsloot vindt zichzelf niet heel kritisch, liever port ze een beetje rond in iemands leven om diegene echt te leren kennen. Het resultaat: haar interviews verschijnen overal en maken vrijwel zonder uitzondering veel los. En toch is ze er nog altijd bloednerveus voor. ‘Ik ben een onzeker type. Als ze me zouden bellen en zeggen: ‘dit was het slechtste interview ooit, wil je nooit meer in het Volkskrantgebouw komen’, dan zou ik dat heel makkelijk aannemen.’
